Klaudia
Mam dość sporo lekcji z obcokrajowcami, w tym właśnie dzieci, które uczą się języka francuskiego.
Mogłoby się to wydawać problematyczne, ponieważ jesteśmy nauczeni uczyć francuskiego tylko Polaków. Jak zatem sobie radzę, skoro one dopiero zaczynają przygodę z francuskim?
Niektóre znają angielski
Mimo że zdecydowana większość (nawet 7 latków) zna język angielski, staram się go unikać. Uczymy się francuskiego, więc wszystkie polecenia są w tym języku, a jeżeli coś wydaje się naprawdę niejasne, wtedy dopiero używam angielskiego.
Swoją drogą – to niebywałe jak dzisiejsze 7-latki śmigają z angielskim!
Gestykulacja, obrazki, zdjęcia, dźwięki
Tak, to bardzo ważne. Nawet jeżeli całość może wydawać się niezrozumiała, elementy takie jak gestykulacja, obrazki czy zdjęcia pozwalają zrozumieć sens. Nie można zapomnieć o wydawaniu różnych dźwięków – ono też bardzo pomaga w zrozumieniu. Oczywiście później należy powtórzyć dane słowo czy zdanie po francusku, bo dziecko musi się z językiem osłuchać.
Podkreślić tu muszę, że dziecko w tym czasie musi na nauczyciela patrzeć, bo inaczej nic z lekcji nie będzie.
Miałam ostatnio taką sytuację.
Dwóch uczniów prawie przez całą lekcję mówiło I don’t understand. A gdyby patrzyli na mnie, wiedzieliby o czym do nich mówię. Skąd wiem? Bo gdy tylko patrzyli ich reakcja była prawidłowa.
A co, gdy nie znają angielskiego?
Obrazki i jeszcze raz obrazki! Dużo obrazków i gestykulacja. I powtarzanie. Przecież dziecko uczy się języka ojczystego dokładnie w taki sam sposób. Siedzi mama i pyta “a gdzie masz nosek? A uszka? A pokaż czerwony”. Tu mamy dokładnie taką samą sytuację. Przyjdzie moment, kiedy dziecko załapie.
Osobiście uważam, że nie używanie języka ojczystego jest najlepszym sposobem nauki. Nie ma się wyjścia, trzeba się dogadać, trzeba się zrozumieć.
A angielski? No cóż, jest pewnym ułatwieniem . A dziecko? Dziecko przyswaja kolejny język obcy 😉
