Bardzo kontrowersyjnie.

Tekst skopiowałam z https://www.facebook.com/Ziarenka-refleksje-142060645827801/
Dlaczego? Po prostu całkowicie się z nim zgadzam. Jest przedstawiony bardzo prosto i zrozumiale.
Niestety większość ludzi nie podziela mojego zdania, uważają, że się mylę lub że małżeństwo 100% oparte na Jezusie w dzisiejszych czasach już nie działa. Często słyszę, że “potem można się zająć nawracaniem małżonka/chłopaka”, bo przecież sama nikogo nie mając, nie mogę mieć pojęcia o byciu w związku. Ponadto twierdzą, że z takim sposobem myślenia “daleko nie zajdę”. Cóż. Moim zdaniem, warto czekać. Zwłaszcza, że zależy mi na porządnej, opartej na Jezusie relacji.

1 Kor. 7:39
“Wolno jej wyjść za mąż za kogo chce, byle w Panu.”

Popularnie mówi się, że miłość nie wybiera. W ten sposób usprawiedliwia się niejedną nierozważną decyzję o wyborze małżonka. Gdy pytamy, co to za rodzaj miłości, usłyszymy najczęściej: “Po prostu kochamy się, wszystko inne jest nieważne”. Rozsądne pytania i sugestie puszcza się mimo uszu lub odkłada na później. Na wskutek tego wiele małżeństw kończy się rozczarowaniem, a nawet rozwodem. Według Biblii małżeństwo jest związkiem tak zażyłym i wyłącznym, że całkowite spełnienie może ono odnaleźć tylko wtedy, gdy oboje partnerów obowiązuje ta sama odpowiedzialność przed Bogiem. Nasze najgłębsze odczucia są natury religijnej. Jeżeli dwoje ludzi jeszcze przed ślubem jest odmiennego zdania co do Boga, to nie ma się co łudzić, iż nastąpi to później. Małżeństwo takie zaczyna się od wielkiego obciążenia, gdyż dla strony chrześcijańskiej jest to, według Słowa Bożego, krok nieposłuszeństwa. W gruncie rzeczy, osoba ta straciła już w tym momencie swoją chrześcijańską wiarygodność. Jakże więc ma wytłumaczyć małżonkowi o potrzebie poddania się Bogu, jeśli ona sama nie uczyniła tego w decydującym punkcie życia? Stąd zbyt pochopne zawarcie małżeństwa z osobą niewierzącą, pod pretekstem, że później pozyska się ją dla Pana, może być właśnie przekreśleniem szansy przyprowadzenia jej do Chrystusa. Spraw nie wyjaśnionych przed ślubem poprzez ślub także się nie wyjaśni. Bez więzi obojga małżonków z Bogiem nie ma prawdziwej i trwałej jedności, takiej, jaka była w założeniu Bożym wobec ludzi.

“Nie wystarczy być kochającym i uprzejmym. Prawie każdy potrafi takim być. Chrześcijanin to człowiek, który musi przynieść Boga innym, musi objawić wonność Chrystusa.”
/David Watson/